ความในใจ ตอนที่ 8 : การเลี้ยงดูพ่อแม่

การเลี้ยงดูพ่อแม่ถือเป็นหน้าที่ของลูกอยู่แล้ว ตรงตามมงคลชีวิต 38 ประการ ข้อที่ 11 การบำรุงบิดามารดา แต่ก็มีลูกหลายคนที่ไม่ได้เลี้ยงดูพ่อแม่เลยก็มีอยู่ในสังคมปัจจุบัน


ปัจจุบันพ่อกับแม่แก่ชรามากแล้ว พ่ออายุ 93 ปี แก่กว่าฉัน 35 ปี แม่อายุ 81 ปี ทั้งพ่อและแม่ต่างก็ป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง เนื่องจากที่บ้านมีเครื่องวัดความดันระบบดิจิตอล ฉันจึงมีหน้าที่วัดความดันให้แม่กับพ่อทุกวัน รวมทั้งต้องจัดยาให้กินทุกวัน ทั้งพ่อกับแม่ไม่สามารถออกจากบ้านไปซื้อของได้ ต้องอยู่จับเจ่าอยู่แต่ในบ้าน พ่อป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูงมาก่อนแม่หลายปี แม่เพิ่งมาป่วยล่าสุดเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 2553 ก่อนหน้านี้ก็ป่วยมาครั้งหนึ่งแล้ว ส่วนฉันก็ป่วยด้วยโรคแพ้ภูมิต้านทานตัวเองมาตั้งแต่เดือนตุลาคม 2533 มีน้องชายคนเดียวที่ไม่ป่วย แม่ให้กลับมาอยู่บ้าน แกก็ไม่ยอม เพราะแกไปอยู่วัดเสียนาน ภาระหน้าที่ทั้งหมดจึงตกอยู่ที่ลูกชายคนโต ทั้ง ๆ ที่เป็นคนป่วยเหมือนกัน แต่ยังทำงานได้

ฉันได้บรรจุเป็นข้าราชการครูเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2522 ทำงานได้ครบ 100 วัน ฉันได้รับเงินเดือนตกเบิก ฉันก็แบ่งให้แม่ทุกเดือน โดยคิดเป็นอัตราส่วน เมื่อได้รับเงินเดือนเพิ่ม แม่ก็จะได้รับเงินจากลูกชายคนนี้เพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว ฉันอยู่สุคิรินจนถึงปี 2527 ฉันก็ทำเรื่องขอย้ายกลับมาอยู่ที่โรงเรียนบ้านสุไหงโก-ลก เพราะเป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้านมากที่สุด เดินจากบ้านไปโรงเรียนประมาณ 10 นาทีก็ถึง ฉันตัดสินใจขอเออร์ลี่ในปี 2554 วันที่ 1 ตุลาคม 2554 ฉันก็ไม่ต้องไปทำงาน เป็นข้าราชการบำนาญ อายุราชการของฉันนับ ได้ 32 ปี 3 เดือน 9 วัน ในระหว่างที่ฉันเป็นครู ฉันแบ่งเงินเดือนให้แม่มาตลอด 32 ปีเศษ ล่าสุดให้แม่ 20,000.- บาทต่อเดือน ซึ่งแม่ก็ใช้จ่ายไม่หมด เนื่องจากอยู่บ้านเอง และใช้จ่ายอย่างประหยัด แม่จึงมีเงินเก็บอยู่มากพอสมควร ส่วนลูกชายก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ถ้าไม่หมดไปกับการซื้อคอมพิวเตอร์ โน้ตบุ๊ค แผ่นซีดี วีซีดี ดีวีดี หนังสือ ต้นไม้และการทำบุญ ที่ทำบุญมากที่สุดในชีวิตก็คือเป็นเงิน 100,000.- บาท เพื่อสร้างเสาเข็มเจดีย์วัดพระธรรมกาย

ทุกวันนี้ฉันยังอยู่เป็นโสด ยังอยู่บ้านเก่า ๆ หลังเดิม ที่มีต้นไม้ปลูกมากที่สุดเลยก็ว่าได้ ไม่ใช้โทรศัพท์ของทีโอที ใช้แต่โทรศัพท์เคลื่อนที่ อินเทอร์เน็ตความเร็วสูงก็เพิ่งมีใช้เมื่อเดือนพฤศจิกายน 2554 เป็นของขวัญให้ตัวเองเมื่ออายุครบ 57 ปี ตอนนี้ได้รับบำนาญเดือนละ 20,000 บาทเศษ แต่ไม่ได้แบ่งเงินให้แม่แล้ว เพราะถือว่า แม่มีมากแล้ว อย่างไรก็ตามฉันก็ต้องก้มหน้าก้มตาอุปการะเลี้ยงดูพ่อแม่ที่แก่ชราต่อไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ แม้ว่าน้องชายจะไม่ได้ส่งเสียเลยก็ตาม